Berggeitjes H und P in Tirol

Duifjes! (hoewel ik nu meer in de ban ben van leuke berggeiten...)

Wir sind in Tirol... Jodelahietiiiiiii!!!
Wat nou Oostenrijk suf??? Wij (dus ook Hettie; niemand die het gaat geloven...;-) vertoeven in een heel hip sporthotel met allemaal reuze snelle en gestroomlijnde types met van die piratendoekjes op hun kop en een bruin harsens en die zonder de daarbij geachte doodsangst van Alpentoppen suizen op een mountainbike.

Zo ook mijn Pieter (excl piratendoekje).

Een mens moet geven en nemen in het leven en aangezien de reis naar Patagonië ook is geboekt heb ik mij naar Tirol laten verschepen. Uiteraard wel voornemens om mij neer te vlijen aan de oevers van een kabbelend bergbeekje, voorzien van voldoende leesvoer voor tenminste een flinke fietsdag....

Na een ontbijt vol granen en fuit zwaai ik (immer toegewijd) Pieter uit die iedere dag flinke expedities maakt. Hij doet zijn naam P-terminator nog steeds eer aan en ik glim van trots natuurlijk.

Vandaag heb ik mijn boekje echter op het nachtkastje laten liggen en ben ik zwaar gaan spazieren!! Wandelschoenen aan, wandelstokken mee, met een eng gondelliftje naar ruim 2300 meter (geen boom meer te bekennen) en hupladikee, op expeditie.
Niemand te bekennen, en echt klunen over enorme stenen, door finke bergbeekjes en door lagen sneeuw van zo'n 30 cm.
Ik was werkelijk helemaal dood toen ik de Murmeltierweg had afgerond (dwars door velden vol bloemen en klingelklangel-koeien) maar toch best een beetje trots op mezelf... Word nog sportief op m'n ouwe dag...;-)
(Kon mijn knie niet meer bewegen, was hartstikke verbrand en voelde duistere dingen op duistere plekken maar dit terzijde).

... En ik liep met opgeheven hoofd de ingang van het SPORThotel weer binnen...

Tot zover... Het is hier simpelweg ontzettend mooi, het is superfijn om nu echt samen vakantie te hebben en niet met een kudde volgelingen op pad te zijn en wij genieten volop!!

Gruss Gott,

Pieter en Hettie